Piątek trzynastego po ciemku

Piątek, 13 maja 2016 · dodano: 14.05.2016 | Komentarze 0

Jak na piątek trzynastego przystało dzisiejszy dzień był pełen nieoczekiwanych wrażeń. Jest już pierwsza dnia następnego...
Czyli wszystko wraca do normy!
Co ja piszę? Jakiej normy? U mnie brak normy to norma!!! :)

Każdy na swój sposób na radzenie sobie z życiowymi podjazdami, a ja (co nie jest zaskoczeniem) pokonuję je na rowerze. Czasem są tak strome, że ustawienie bardzo miękkiego przełożenia nie pomaga. Ale tylko czasem.

Dziś był dzień z interwałami :) Było czym zająć głowę. Wyjechałem o 19:30, a wróciłem przed 22:00, czyli po ciemaku.
A jazda drogą na Gubin w ciemnościach to oczywiście niezapomniane emocje :) Oczywiście chodzi o auta, ale muszę przyznać, że zdecydowana większość zwalniała, wyprzedzała z odpowiednim dystansem, no i raczej mnie zauważała :) Tył świeci jak trzeba, ale z przodu lampki mizerne... Na szczęście przeżyłem :)

Traska na Gubin:


No i focia :) Strasznie masakryczny zachód! :)

Tak się kończy piątek trzynastego © egonik

Dziś wyjątkowo obyło się bez bananów, ale za to na batonach.
Czasem słyszę pytanie: jak forma? Któż to wie... Wsiadam na rower i jadę, tlen robię równo, interwały wychodzą.
Czy jest progres? Rok do roku na pewno, ale w aktualnym sezonie to raczej niewielki. Miało być systematycznie, miały być wyścigi i ciągły rozwój... A co zostało??

PASJA!!! Pasja została!!! Treningi są, a co za tym idzie, niesamowity relaks!

Dobra, idę spać, bo zaraz wstaję, czyli za 1,5 godziny... I po regeneracji :)