BORNHOLM - PART THREE

Czwartek, 21 kwietnia 2011 · dodano: 04.05.2011 | Komentarze 6

>>>> BORNHOLM – DZIEŃ 3, ŚRODA <<<<



To już ostatni dzień aktywnego zwiedzania wyspy. Aktywnego czyli na rowerze.
Można zwiedzać jak inni np. z perspektywy niebieskiego busa ale to nie to samo. To nie ten sam wymiar emocji.

Wstałem najwcześniej bo, jak zwykle, zmarzłem – w namiocie 4 stopnie. Wędkarze zaprawieni na nockach nawet nie zadrżeli z zimna. Ale nie wracajmy do tego, nocka na wyspie to tylko chwilowa przerwa przed kolejnym dniem karmienia się widokami.

Poranek, jak zwykle nie zawiódł.

Na dowód, że nocki nie były za ciepłe, poniżej zdjęcie trawnika przez naszą posesją – czy to może jest szron?

Pobielona trawa © egonik

Tutaj natomiast nocki przesypiał nasz przyjaciel Profesor – samotny jeździec rowerowy.

Samotna osada © egonik

Obóz jeszcze w nocnych pieleszach. Wszyscy wędkujący śpią – no ale im to było ciepło…

Chłopaki jeszcze śpią © egonik

Muszę przyznać, że mogliśmy czuć się naprawdę bezpieczni. Całe nasze obozowisko chronione było przez Dźwiękowy System Odstraszający The Animal Snoring Protection System. Jego niezawodne działanie prezentuje poniższy film.

W tle słychać zwierzęta ale żadne nie miało prawa podejść na odległość mniejszą niż 100 m.
Jeśli ktoś jest zainteresowany zakupem D.S.O.T.A.S.P.S. to zapraszam do kontaktu.

W tym miejscu czas na mały „tutorial” dotyczący naszego obozowiska.
Jak już wiadomo osiedliliśmy się w NEXO FAMILIECAMPING (www.nexocamp.dk). Pobyt kosztował nas po 66 koron na głowę za jeden dzień pobytu (bez dodatkowych kosztów osiedleńczych takich jak opłata za namiot czy samochód – oczywiście w sezonie za to kasują).

NEXO FAMILIECAMPING - recepcja © egonik

Najważniejszym miejscem były oczywiście sanitariaty wszelkie. Wejście zabezpieczone czytnikiem kart.

NEXO FAMILIECAMPING - miejsce pozyskiwania czystości itd. © egonik

A w środku raj!
Płytki, higiena, kultura i gorąca woda w umywalkach za free. Inaczej było z prysznicami. Należało wykupić abonament w prepaidzie:
2,5 minuty gorącej wody z prysznica za jedyne 3 korony.
Następnie, każde 2,5 minuty odpalało się z czytnika w kabinie – oczywiście automat informował piknięciem, że minuty już się kończą i wówczas można było odpalić kolejne minuty na extra płukanie. Normalnie mechanizacja na poziomie XXIII wieku.

NEXO FAMILIECAMPING - umywalkownia © egonik

NEXO FAMILIECAMPING - prysznicownia © egonik

Była też sauna ale nie korzystaliśmy.

NEXO FAMILIECAMPING - sauna © egonik

Świetlica.
Miejsce porannych śniadań i wieczornych kolacji. Bogato wyposażona w zlewy, kuchenki, lodówkę, mikrofalę, telewizor z duńskimi kanałami (ale filmy wieczorne były w oryginale z duńskimi napisami – bo taką tam mają telewizję).
…no i picia i konsumpcji rybek oczywiście.

NEXO FAMILIECAMPING - RADOSNA ŚWIETLICA © egonik

Reasumując: miejscówka po prostu fantastyczna.

To tyle z teorii noclegowej. Czas ruszyć w trasę.
Napomknę tylko, że rower pozostawiałem w nocy niespięty. Zero stresu. Nie to co u nas, gdzie nawet pod domem rower szczelnie przypina się do drzewa czy innej konstrukcji…
Nocami trochę się moczył:)

Krople na siodle © egonik

Pomysł na wycieczkę podsunęła mi nasza sąsiadka. Pani, która postanowiła osiedlić się na Bornholmie i już dwa tygodnie mieszkała na tym polu w kampingu poszukując mieszkania dla siebie na wyspie. Jak się okazało, miała na razie tylko jedno wyjście: wynajem bo bez posiadania stałej pracy na wyspie nikt jej nie sprzeda hacjendy. Sympatyczna babka, po wypadku samochodowych (ale już poskładana), buddystka. W ramach kontaktów polsko – duńskich sprezentowałem jej BLOK LUBUSKI. A co, niech się dziewczę uczy co dobre w życiu.

Pojechałem do lasu…
Do największego kompleksu leśnego na wyspie.
Najpierw z NEXO trasą nr 10 a potem 22, która prowadziła przez środek lasu. Oczywiście nie było to za bardzo interesujące więc wgramoliłem się z rowerkiem na żółty szlak pieszy. Gdzie „pieszy” do słowo klucz.
Zanim wjechałem między drzewa rzuciłem okiem za siebie.

Warto się czasem odwrócić i zobaczyć co ma się za plecami © egonik

A może choinkę dla odmiany?

MERRY CHRISTMAS © egonik

A więc las – PARADISBAKKERNE.
Jestem tu gdzie to czerwone kółko.

Halo! Jestem tu:) © egonik

Przedlesie informacyjne © egonik

Jak już wspomniałem była to ścieżka piesza a więc: głazy, kamienie, nierówności, wyłomy, kładki, szuwary, stroma wspinaczka lub zejścia, czasami dość niebezpiecznie, ale czy ja narzekam. NEVER! Magiczne miejsce:)

PARADISBAKKERNE 1 © egonik

PARADISBAKKERNE 2 © egonik

PARADISBAKKERNE 3 © egonik

Nie posiadałem szczegółowej mapy ścieżek więc bardzo pomocne były te mapki stacjonarne z czerwonymi kółkami. Bo ogólnie w życiu to fajnie jest wiedzieć gdzie się jest…

A teraz jestem tutaj... © egonik

Dalej przed siebie. Fakt, przez większość trasy (całość to ok. 6 km) rower albo pchałem albo ciągnąłem albo wnosiłem. Na szczęście czasami trafiał się kawałek prostej ścieżki lub fajnego zjazdu. Zaznaczam, że mój nie-górski rower budził zainteresowanie na trasie. Głownie dlatego, że w ogóle tam był.
Dzielna maszyna.

PARADISBAKKERNE 4 © egonik

PARADISBAKKERNE 5 © egonik

PARADISBAKKERNE 6 © egonik

PARADISBAKKERNE 7 © egonik

PARADISBAKKERNE 8 © egonik

PARADISBAKKERNE 9 © egonik

Wreszcie dotarłem w najwyższe miejsce tego kompleksu leśnego. Kamienista polana – czyli najmniej czytelnie oznaczony fragment ścieżki na całej trasie spaceru rowerowego. Dzięki pomocy duńskiej dziewczyny wychowanej na tych terenach oraz jej niemieckiego kolegi odnalazłem się w tej rzeczywistość – normalnie oddali mi swoją mapę (…to nic, że po niemiecku, ważne że oddali).

PARADISBAKKERNE 10 © egonik

PARADISBAKKERNE 11 © egonik

PARADISBAKKERNE 12 © egonik

O! Jest i mapka stacjonarna. Okazuje się, że jest jeden, specjalnie oznaczony, najwyższy punkt na tej polance i nazywa się MIDTERPLIT.

A teraz jestem tutaj: MIDTERPLIT © egonik

Poszedłem/pojechałem więc w to miejsce. Strome podejście – niepierwsze tego dnia.

MIDTERPLIT 1 © egonik

Czułem się tak, jakbym wdrapał się na Mount Everest i to jeszcze z rowerem:)

MIDTERPLIT 2 - wyżej już się nie dało © egonik

Od tej pory było już z górki…

PARADISBAKKERNE 13 © egonik

PARADISBAKKERNE 14 © egonik

Zdjęcie z jeziorem za plecami– miejsce to nazywa się GRYDESO.

PARADISBAKKERNE - GRYDESO © egonik

A teraz czas na dwa smaczki tego spaceru.
Po pierwsze, wielki głaz ROKKESTEN, który został podrzucony tu przez lodowiec. Co za atrakcja… A ludzi pełno. Informuję, że nie wiem kim jest ta postać w niebieskim – raczej to czyjeś dziecko.

PARADISBAKKERNE - ROKKESTEN © egonik

Po drugie, najstarsze schronisko na wyspie. Aktualnie było w remoncie ale znalazłem nienaruszoną ścianę by przepięknie oddać klimat miejsca:)

Schronisko w PARADISBAKKERNE © egonik

Potem to już miałem tylko kilka stromych zjazdów i droga znów zaczęła wyglądać sensownie. Tu strumyczek, tam kwiatuszek czyli Bornholm pełną gębą.

PARADISBAKKERNE 15 © egonik

PARADISBAKKERNE 16 © egonik

I wreszcie mym oczom ukazał się las… Jaki tam las, reszcie płaskość! Płaskość widzę!
W tle nasze NEXO.

A w oddali NEXO © egonik

W związku z tym, że na ten dzień do objeżdżenia zaplanowałem okolice NEXO wskoczyłem jeszcze do miejscowości: BALKA, SNOGEBAEK (które w dniu poprzednim ominąłem – bo tak prowadziła trasa, trochę z boku) oraz do DUEODDE na loda (to tam gdzie te fajne plaże są). A po drodze napotkałem co następuje:
- kot duński – sztuk raz;

Kot podwórkowy "dachowiec bornholski" © egonik

- plaża w SNOGEBAEK;

SNOGEBAEK - plaża © egonik

- chyba kaczka duńska – sztuk raz;

Kaczka po bornholmsku © egonik

- łabędź duński – sztuk raz;

Łabędź po bornholmsku © egonik

- toaleta przyplażowa w SNOGEBAEK – a tak a propos: kibelki publiczne pełna kulturka, czysto, schludnie i za free, a w środku wszystko co niezbędne…

Toaleta po bornholmsku © egonik

- koń duński (chyba jakiś rockers bo takie długie baty miał) – sztuk raz.

Koń po bornholmsku © egonik

Potem była droga na skróty przez las, wreszcie wyjazd na wydmę i rzut roweru na plażę by z tej wydmy zleźć. A później to już tylko plażowanie…


Tym sposobem docieram do DUEODDE.

Ostatni raz na plaży w DUEODDE © egonik

Ech... co to był za lód... © egonik

Po konsumpcji powrót do NEXO a po drodze małe wyprzedzanko i mijanki na profesjonalnej, dwukierunkowej trasie rowerowej.


Jeszcze tylko port w NEXO. To tutaj w sezonie letnim wpływają okręty z polskimi emigrantami z Kołobrzegu.

NEXO - port © egonik

Oto co można wyrwać z wody na trollingu.

Lodówka nie ogarnia, a wy??? © egonik

...by chociaż potrzymać... © egonik

Pan, który trzyma rybę oczywiście jej nie złowił ale poprosił o możliwość zapozowania z nią i po wielu prośbach ostatecznie mu się udało – Polak.

Wróciłem do obozu.
Czas na smutne fakty. Chłopaki zjeździli kawał wyspy i dupa. Bezrybie totalne.
Nawet próby podbudowania, że wyjazd i tak fajny niestety nie dawały rezultatu. Nadszedł czas na desperacki krok: FART FRAJERA (frajer, zwykle nie wędkarz, idzie porzucać i zwykle mu wychodzi i coś wyciąga z wody). Nie mam pewności czy tak do końca się to nazywa ale frajer na pewno się tam przewija.
…nie dałem się namówić więc poszli sami.

Uwaga! Będzie drastyczne.
Jest i ryba!YEEEEEAAAAAA!!!!! Czyli żegnamy się tak, jak się przywitaliśmy: smaczną rybką na kolację.

Head-off fish © egonik

A gdy zebraliśmy się w końcu by przenieść się na festyn rybny do świetlicy z oddali usłyszeliśmy znajomy głos ZIOMKA: „Zaczekajcie!”. On jako jedyny nie odpuścił i walczył do końca a oto efekt:

Ziomek i jego fish'a © egonik

Kilka sekund dla fotoreporterów.

Paparazzzzziiiiii:) © egonik

No i konsumpcja czyli wieczorna (ostatnia już…) nasiadówka w Świetlicy.

Lovelas i jego pulpety © egonik

The Animal GodFather © egonik

Chłopaki przy garach © egonik

NAWET WĘDZONE MOŻNA TU WYHACZYĆ - GRUBY ZWIERZ I JEGO FISZ © egonik

Na koniec zdjęcie rodzinne. Wszyscy wyglądają zdecydowanie bez sensu.

Dość niewyraźna załoga:) © egonik

>>>> BORNHOLM – DZIEŃ 4 (czyli de facto „zerowy” bo nie rowerowy), CZWARTEK <<<<




Szerokiej drogi już czas… lalaalalalla…
Wracamy do domu. Prom mieliśmy chwilę po 7 rano więc pobudka około 5 by się ogarnąć z namiotami, spakować i dotrzeć na łajbę w miarę wcześnie by mieć dobre miejsca do leżakowania. Przypominam, że prom płynie 3,5 godziny.

Słoneczko pięknie nas przywitało.

Czwartkowy poranek w Nexo © egonik

Słońce na wyciągnięcie ręki © egonik

Kolejka do fotografowania jak zwykle dość długa – no bo kto nie chciałby zachować takiego widoku na karcie pamięci swojego aparatu.

Paparazzzzzziiiii znów w akcji:) © egonik

Ostatni kadr na stałym, wyspiarskim lądzie – port w RONNE. Mam nadzieję, że już nie muszę nikogo przedstawiać.

Tuż przed wypłynięciem © egonik

Zanim prom wypłynął trzeba było jeszcze sprawdzić czy wszystko jest na swoim miejscu.

Myślisz, że nie zatonie? Nie wiem... © egonik

A więc, czy na swoim miejscu są łodzie i inne szalupy ratunkowe…

Łodź ratunkowa © egonik

Szalupencja © egonik

…sprawdzone, są.

Oraz czy wiadomo jak sprawnie owinąć się kamizelką ratunkową w razie w.

Kamizelkowa instrukcja © egonik

…wiadomo.

No to w drogę. Panie szofer gazu, panie szofer gazu. Ale poszedł bokiem…

Odpływanko... aż bulgocze... © egonik

RONNE z pokładu promu.

Ronne z promu 1 © egonik

Ronne z promu 2 © egonik

Ronne z promu 3 © egonik

Ciekawe czy ten wędkarz oczekiwał pomocy. Bo scena jak z Hitchcocka… PTAKI!!!

Rozdziobią nas kruki i wrony... lub/i mewy © egonik

Żegnamy się z wyspą i jej mieszkańcami.

Okręt eskortujący © egonik

PA PA Bornholmie... I'll be back... © egonik

Ale zasuwa. Kawał rzeczny przeniosę w warunki morskie: czy wiecie dlaczego w morzu jest woda? Żeby się kurzyło jak statki hamują:)

Super prędkość © egonik

No i Niemcy. Wypoczęci i wyspani i najedzeni ruszamy w powrotną drogę naszą niebieską strzałą wypchaną po dach.

Stały ląd niemiecki © egonik

Zaznaczam, że droga mijała dość sprawnie ale nie obyło się bez przygód…
Najpierw na ok. 40 km przed granicą pojawił się STAU i nie zapowiadało się by miał tego dnia skończyć. Nasze szczęście w nieszczęściu było takie, że natrafiliśmy na korek zaraz przy zjeździe z autostrady. Czym prędzej znaleźliśmy objazd lokalnymi, wolniejszymi drogami ale przynajmniej trochę pozwiedzaliśmy.
Wszystko było fajnie aż do momentu…

Co niesie Ziomek???? © egonik

…gdy otworzyły się drzwi i na zakręcie wypadło nam trochę gratów (dokładnie to spodnie GRUBEGO ZWIERZA). A najlepsze w tym wszystkim było to, że gdyby nie było trąbnięcia ze strony jakiegoś dobrego Niemca to byśmy nawet się nie zorientowali, że otworzyły się tylne drzwi a aucie… A wszyscy byli trzeźwi:)

I to by było na tyle. Czas na podsumowanie i podziękowania.

Podsumowanie:
Fantastyczna przygoda, fantastyczna ekipa, fantastycznie spędzony czas. POLECAM tę wyspę.

Podziękowania (nie chronologicznie, nie alfabetycznie – po prostu z serca):
- wędkarzom – za wspólny, fantastyczny wyjazd ;
- wujkowi Waldkowi – za namiot (a Grzesiowi za chęć pożyczenia namiotu);
- Dyrektorowi ds. Marketingu Hardex S.A. – za sakwę;
- małżonce mej – za wyrozumiałość;
- mamie – za pulpety, gulasz i zrazy, PYCHOTKA;
- rodzinie całościowo – za wsparcie;
- Biedronce – za to, że jest tak blisko i że towarzyszyła nam w podróży oraz przy śniadaniach i kolacjach;
- dobrym ludziom z wyspy – za dobre rady i pomoc.

PS. Jeśli coś pomieszałem, nazwy, miejsca, ludzi… Jeśli pojawiły się literówki, błędy, itp. …to trudno:)